Dni ważne i ważniejsze

Czytając temat posta niewiele pewnie przychodzi wam na myśl. Jednak (być może) są osoby, którym w głowie pojawia się odpowiedź na pytanie "O czym będzie post?".
A więc post jest o dniu wczorajszym i dzisiejszym (21.01, 22.01).
Mam nadzieję, że każdy z was w ten szczególny dzień odwiedził swoich dziadków. Nie ważne, czy są oni wśród nas, czy od dawna ich z nami nie ma.

Właśnie w te dni należy zadać sobie pytanie: "Co zawdzięczam moim dziadkom?". Jeśli ktoś z was myśli, że odpowiedzią na to pytanie jest "Nic", niech teraz porządnie stuknie się w głowę.
Prosty szablon:
Dziadkowie wychowują waszych rodziców, a Ci z kolei wychowują was. Kim bylibyście, gdyby wasi rodzice zostali wychowani inaczej?

W takim razie. Co możemy dla nich zrobić?

Uwierzcie mi na słowo, że bardziej cieszą prezenty zrobione własnoręcznie. Nie znaczy to jednak, że jeśli kupicie babci kwiaty to jesteście złymi wnukami.

Celowo w zdaniu wyżej użyłam słowa "bardziej" a nie "najbardziej". Dlaczego?
Najbardziej cieszą słowa. Słowa wypowiadane przez ukochanego wnuka prosto w oczy.
Korzystając z okazji postanowiłam zrobić dla dziadków kartkę. Poniżej znajdziecie kilka zdjęć.
(złotym kolorem zasłoniłam zdjęcie dziadków)

I teraz druga część posta

Przez bardzo długi czas nie doceniałam tego co mam. Rodzina miała dla mnie dużą wartość, ale tego nie okazywałam. Po latach zrozumiałam, że każda chwila z rodzicami, dziadkami, czy rodzeństwem jest na wagę złota. Kiedyś tych ludzi w naszym życiu zabraknie. A przecież.. To oni kochają nas najmocniej. Szkoda, że przekonujemy się o wartości rodziny dopiero, gdy któryś z jej członków czuje się źle.

Wczoraj wiedząc, że jadę do babci, postanowiłam wziąć aparat. Gdy byłam mniejsza jeździłam w tamte strony co tydzień. Każdej niedzieli spotykaliśmy się całą rodziną i zajadaliśmy smakołyki, jakie piekła babcia. Później wraz z kuzynostwem bawiliśmy się na dworze, chodziliśmy na spacery i pomagaliśmy dziadkowi w zajmowaniu się farmą.

Babcia nadal piecze najlepsze ciasta na świecie, jednak rzadko spotykamy się w domu dziadków całą rodziną. Spacery też są już rzadkością. Kiedyś nie zważając na pogodę wybiegaliśmy na dwór. Teraz każdy siedzi z telefonem w ręku. Dziadek ze względów zdrowotnych większość dnia spędza w domu. Wszystko może zmienić się w ciągu zaledwie kilku lat. Dlatego cieszcie się każdą chwilą z rodziną.

Udało mi się zrobić kilka zdjęć. Oto one:

Tu kiedyś była huśtawka ↑

Mam nadzieję, że tymi zdjęciami udało mi więc wprowadzić was w "wyjątkowy" nastrój. W tym momencie mam w głowie tysiąc wspomnień. Piszcie, jakie są wasze najlepsze wspomnienia związane z waszymi dziadkami.

Trzymajcie się ciepło ♥